Het voeren van de dialoog over de geschiedenis van de Indonesische archipel kan een belangrijke rol spelen in het versterken van de kennis over deze geschiedenis in de Nederlandse samenleving. In opdracht van het VWS voerden wij een inventarisatie uit naar het huidige gebruik van én de behoefte binnen de ervarings- en herinneringsgemeenschappen naar dialoogvormen over de geschiedenis en de doorwerking ervan.
Ongeveer twee miljoen Nederlanders hebben een band met voormalig Nederlands-Indië en het huidige Indonesië. Toch is bij lang niet iedereen in Nederland veel bekend over de geschiedenis van de Indonesische archipel. Uit onderzoek van de commissie ‘Versterking kennis geschiedenis voormalig Nederlands-Indië” dat werd uitgevoerd in het kader van de collectieve erkenning dat erop gericht is een impuls te geven aan het waarderen van ‘de Indische identiteit’ en het ‘Indisch erfgoed’, bleek dat de dialoog een belangrijke rol kan spelen in het versterken van de kennis over de geschiedenis van Nederlands-Indië/Indonesië in de Nederlandse samenleving. In hoeverre de dialoog al plaatsvindt, en in hoeverre er behoefte is aan het voeren van de dialoog, zijn vragen die in eerste instantie aan de ervarings- en herinneringsgemeenschappen zelf moeten worden gesteld.
Wij voerden een inventarisatie uit naar het gebruik van en de behoefte aan verschillende dialoogvormen over de geschiedenis binnen de Indische, Molukse, Indonesische, Chinees-Indonesische en Papuase gemeenschappen. Door middel van deskreserach en semi-gestructureerde interviews met personen verbonden aan grass-roots organisaties vanuit de gemeenschappen brachten we in kaart op welke manier de dialoog al wordt gevoerd, en waarom, waarover, hoe en met wie de gemeenschappen nog in dialoog willen. De uitkomsten van de inventarisatie hebben wij gevat in een uitgebreide rapportage.